Depresja u nastolatków nie bierze się znikąd. Nie wynika też z charakteru, czy słabej psychiki młodego człowieka, choć te cechy, mogą depresji sprzyjać. Młodzi ludzie, wpadają w depresję przede wszystkim z powodu braku uwagi ze strony rodziców, niezrozumienia i wsparcia w trudnych chwilach. A że obecnie, przeżywają tych chwil naprawdę dużo, nie trzeba nikogo przekonywać
Zanim jednak dojdzie do próby samobójczej, młodzi ludzie wysyłają sygnały, że coś w ich życiu przestaje funkcjonować, z czymś sobie nie radzą i potrzebują pomocy, choć głośno o tym nie mówią. Dlatego ważne, by rodzice i opiekunowie, w porę zorientowali się, że ich dziecko ma coraz większy problemy i potrzebuje ich pomocy. Na co szczególnie powinni zwrócić uwagę?
Objawy depresji u nastolatków
Młodzież wchodząc w dorosłość, zderza się z rzeczywistością, która daleka jest od ideału. Zawiść i hipokryzja rówieśników, znęcanie się i wszechobecny hejt, sprawiają, że wielu z nich, nie radzi sobie ze sobą i ze swoimi emocjami. Nie mając pewności siebie i zdrowego poczucia własnej wartości, ich stan pogarsza z każdym przezwiskiem i odrzuceniem. Nie mając wsparcia w najbliższych i nie czując się zrozumianym, stan młodego człowieka, z każdym dniem, coraz bardziej się pogarsza.
Depresja u nastolatków, przejawia się na wiele sposobów. Zwykle zabieganym i zapracowanym rodziców, trudno uchwycić moment, w którym się zaczęła. Dopiero próba samobójcza, albo przedawkowanie narkotyków, czy areszt, otwierają im oczy i zmuszają do zajęcia się tym, za którego są odpowiedzialni.
Może, gdyby wcześniej zainteresowali się i sprawdzili, jak objawia się depresja u nastolatków, do wielu sytuacji w ogóle by nie doszło. Oto najczęstsze symptomy, wskazujące, że z młodym człowiekiem, dzieje się coś niedobrego:
- jest przesadnie samokrytyczny, przewrażliwiony na swoim punkcie i dręczony przez poczucie winy,
- przestał się interesować tym, co wcześniej sprawiało mu ogromną przyjemność,
- większość czasu spędza w samotności, nie robiąc przy tym nic konkretnego,
- stroni od rówieśników i najbliższych, zamykając się w pokoju i nie chcąc z nikim rozmawiać,
- coraz gorzej się uczy, ma problemy z koncentracją i pamięcią,
- w szybkim tempie zaczyna chudnąć lub tyć,
- cierpi na bezsenność lub ma coraz większe problemy z porannym wstawaniem,
- coraz częściej skarży się na nudę, bezsens wszystkiego, poczucie beznadziei,
- skarży się na bóle brzucha, głowy, ciągłą suchość w ustach,
- ucieka w używki,
- okalecza się oraz zachowuje się agresywnie w stosunku do siebie,
- podejmuje próby samobójcze.
Jak pomóc nastolatkowi w depresji?
Od samego urodzenia, najważniejszą rolę w życiu dziecka, pełnią rodzice i opiekunowie. To do nich dziecko biegnie, gdy się skaleczy, przewróci, albo zostanie skrzywdzone przez rówieśników. Robi tak do czasu, gdy zrozumie, że rodzice nie mają już dla niego czasu. Domyśla się, że z problemem, musi uporać się sam.
Nawet, kiedy przychodzi i mówi, że ma myśli samobójcze, zdarza się, że zamiast zrozumienia, spotyka się z zakazem takiego myślenia i mówienia.
Nastolatek to nie osoba dorosła. Też ma ogromne problemy, też sobie nie radzi i też potrzebuje wsparcia, jak każdy dorosły, który boryka się z trudnościami. Najważniejszym krokiem, jaki rodzice powinni wykonać, jest zrozumienie połączone z akceptacją. Muszą znaleźć w sobie tyle empatii, by choć przez chwilę, spróbować poczuć to, co czuje ich dziecko. Spojrzeć w oczy i dostrzec w nich bezsilność, rozpacz, rezygnację i niechęć do życia.
Pytaniem, które powinni zadać, gdy ich dziecko zwierza się z myśli samobójczych, albo poczucia bezsensu wszystkiego i braku chęci do życia, jest: Czy chcesz i jesteś gotów/a o tym porozmawiać ze mną?
Kryje się w nim wolność wyboru, jaką rodzic daje swojemu dziecku. Nie zmusza go do zwierzeń, ale daje do zrozumienia, że jest gotów, by go wysłuchać, odpowiedzieć na pytania i wesprzeć. A jeśli okaże się, że sam nie będzie wiedział, jak pomóc, zaproponuje pomoc w znalezieniu kogoś, kto to zrobi. Wciąż jednak musi pamiętać o tym, że decyzja należy do dziecka.
Depresja u nastolatków – gdzie szukać pomocy?
W dobie łatwego dostępu do internetu, można wskazać mu odpowiednie strony internetowe. Znajdzie na nich świadectwa tych, którzy z depresją się uporali. Ich zwycięstwo to najlepszy dowód na to, że można z depresji wyjść. I można zacząć cieszyć się życiem w całej jego pełni.
Strony, o których mowa, to:
Poza tym, można zadzwonić i porozmawiać o swoim problemie z osobą, która wie, jak w trudnej sytuacji pomóc. Oto numery telefonów, z których warto skorzystać:
- (22) 594 91 00 – Telefon Antydepresyjny. Można dzwonić w środę lub czwartek między godz. 17.00 a 19.00,
- 116 111 – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży,
- 800 12 12 12 – Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka,
